Een Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) is een dissociatieve stoornis waarbij jouw ik versplinterd is in 2 of meer persoonlijkheidsdelen. De meest voorkomende oorzaak van DIS is vroegkinderlijk trauma. Wanneer een kind veel traumatische ervaringen heeft en er geen emotionele steun is, kan een kind tijdens zo’n ervaring gedissocieerd raken. Het kind neemt (onbewust en noodgedwongen) afstand van zichzelf en van wat er gebeurt, zodat het voelt alsof het met iemand anders gebeurt. De traumatische ervaring wordt niet in het normale bewustzijn opgeslagen. Dit kan leiden tot één of meer dissociatieve delen van de persoonlijkheid.

DIS in het dagelijks leven

DIS is een complexe stoornis dat aan de buitenkant niet zichtbaar is. Dagelijks heb ik te maken met angsten, triggers, wisselingen tussen persoonlijkheden, zwarte gaten in mijn herinneringen, dissociaties en veel strijd in mijn interne wereld. De hele dag door heb ik stemmen in mijn hoofd, soms heel heftig, soms te verdragen. Voor de buitenwereld ben ik Chantal, één lichaam, één geheel. Maar mijn systeem bestaat uit velen. Kind delen, delen met een duidelijke functie in de buitenwereld, delen die beschermen en delen die zich nooit aan jou laten zien. 

Project de zichtbaarheid van DIS

Voordat de diagnose DIS wordt vastgesteld gaan er vaak jaren met behandelingen en diverse diagnoses aan vooraf. Ik heb het zelf ook zo ervaren. Door middel van mijn project De zichtbaarheid van DIS, wil ik de Dissociatieve identiteitsstoornis zichtbaarheid geven en bijdragen aan de herkenning en erkenning van DIS. Dit doe ik door middel van kunst. Voor meer informatie over het project ga je naar mijn website kunstextase